Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ
Το «Αμπέλι» είναι μια ελληνική λέξη που αναφέρεται σε έναν αμπελώνα ή ένα μέρος όπου καλλιεργούνται αμπέλια. Είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται συνήθως στο πλαίσιο της οινοποίησης, καθώς τα αμπέλια είναι η κύρια πηγή σταφυλιών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή κρασιού. Στην Ελλάδα, οι αμπελώνες έχουν μακρά και πλούσια ιστορία, που χρονολογείται εδώ και χιλιάδες χρόνια. Το ζεστό κλίμα και το εύφορο έδαφος της Μεσογείου είναι ιδανικά για την καλλιέργεια των σταφυλιών και οι αμπελώνες έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην οικονομία και τον πολιτισμό της χώρας.
Η λέξη «αμπέλι» μας παραπέμπει στην ομορφιά και τον πλούτο των αμπελώνων, με εικόνες ατελείωτων στρεμμάτων καταπράσινων αμπελιών. Η καλλιέργεια των αμπελιών απαιτεί αφοσίωση και σκληρή καθημερινή δουλειά, με στόχο την παραγωγή κρασιού υψηλής ποιότητας για να απολαμβάνει κανείς με αγαπημένα πρόσωπα.
Ρόδος, Νότια Ιταλία και Οίνος
Η Ρόδος έχει μια μακρά και συναρπαστική παράδοση για το κρασί που χρονολογείται χιλιάδες χρόνια πίσω. Στην αρχαιότητα, η Ρόδος ήταν ένας από τους σημαντικότερους παραγωγούς κρασιού στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, μαζί με άλλα ελληνικά νησιά όπως η Κρήτη και η Κύπρος. Το ζεστό κλίμα και το εύφορο έδαφος του νησιού ήταν ιδανικά για την καλλιέργεια σταφυλιών και το ροδίτικο κρασί εκτιμήθηκε και αναδείχθηκε ιδιαίτερα για την ποιότητα και τη γεύση του.
Η Ρόδος -στον αρχαίο κόσμο- ήταν επίσης σημαντικό κέντρο εμπορίου και το κρασί της εξήχθη σε άλλα μέρη της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Ιταλίας, της Αιγύπτου, ακόμη και μέχρι τη Ρώμη. Οι Ρόδιοι ήταν γνωστοί για την εξειδίκευσή τους στην οινοποίηση και το νησί ήταν το σπίτι πολλών διάσημων οινοπαραγωγών, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου εμπόρου κρασιού Τιμαχίδα.
Κατά τη μεσαιωνική περίοδο, όταν το νησί βρισκόταν υπό τον έλεγχο των Οσπτάλιων Ιπποτών, ενός στρατιωτικού τάγματος χριστιανών ιπποτών που κατάγονταν από τη Νότια Ιταλία, η οινοποίηση συνέχισε να είναι μια σημαντική βιομηχανία για το νησί. Οι ίδιοι οι ιππότες ήταν γνωστό ότι απολάμβαναν το ροδίτικο κρασί και ενθάρρυναν την παραγωγή και την εξαγωγή του. Συνολικά, οι ιστορικές και πολιτιστικές συνδέσεις μεταξύ της Ρόδου και της Νότιας Ιταλίας ήταν αρκετά ισχυρές και αυτό αποδεικνύεται από τον σημαντικό ρόλο που έπαιξαν και οι δύο περιοχές στον αρχαίο αλλά και τον μεσαιωνικό κόσμο.
Σήμερα, η Ρόδος εξακολουθεί να είναι γνωστή για την παραγωγή κρασιού της, αν και σε μικρότερη κλίμακα από την αρχαιότητα. Μερικά από τα πιο δημοφιλή κρασιά που παράγονται στο νησί είναι τα λευκά κρασιά από τις ποικιλίες Αθήρι και Μοσχοφίλερο, καθώς και τα κόκκινα κρασιά από σταφύλια Μανδηλαριά και Αγιωργίτικο.
Η λέξη «αμπέλι» μας παραπέμπει στην ομορφιά και τον πλούτο των αμπελώνων, με εικόνες ατελείωτων στρεμμάτων καταπράσινων αμπελιών. Η καλλιέργεια των αμπελιών απαιτεί αφοσίωση και σκληρή καθημερινή δουλειά, με στόχο την παραγωγή κρασιού υψηλής ποιότητας για να απολαμβάνει κανείς με αγαπημένα πρόσωπα.
Ρόδος, Νότια Ιταλία και Οίνος
Η Ρόδος έχει μια μακρά και συναρπαστική παράδοση για το κρασί που χρονολογείται χιλιάδες χρόνια πίσω. Στην αρχαιότητα, η Ρόδος ήταν ένας από τους σημαντικότερους παραγωγούς κρασιού στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, μαζί με άλλα ελληνικά νησιά όπως η Κρήτη και η Κύπρος. Το ζεστό κλίμα και το εύφορο έδαφος του νησιού ήταν ιδανικά για την καλλιέργεια σταφυλιών και το ροδίτικο κρασί εκτιμήθηκε και αναδείχθηκε ιδιαίτερα για την ποιότητα και τη γεύση του.
Η Ρόδος -στον αρχαίο κόσμο- ήταν επίσης σημαντικό κέντρο εμπορίου και το κρασί της εξήχθη σε άλλα μέρη της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένης της Νότιας Ιταλίας, της Αιγύπτου, ακόμη και μέχρι τη Ρώμη. Οι Ρόδιοι ήταν γνωστοί για την εξειδίκευσή τους στην οινοποίηση και το νησί ήταν το σπίτι πολλών διάσημων οινοπαραγωγών, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου εμπόρου κρασιού Τιμαχίδα.
Κατά τη μεσαιωνική περίοδο, όταν το νησί βρισκόταν υπό τον έλεγχο των Οσπτάλιων Ιπποτών, ενός στρατιωτικού τάγματος χριστιανών ιπποτών που κατάγονταν από τη Νότια Ιταλία, η οινοποίηση συνέχισε να είναι μια σημαντική βιομηχανία για το νησί. Οι ίδιοι οι ιππότες ήταν γνωστό ότι απολάμβαναν το ροδίτικο κρασί και ενθάρρυναν την παραγωγή και την εξαγωγή του. Συνολικά, οι ιστορικές και πολιτιστικές συνδέσεις μεταξύ της Ρόδου και της Νότιας Ιταλίας ήταν αρκετά ισχυρές και αυτό αποδεικνύεται από τον σημαντικό ρόλο που έπαιξαν και οι δύο περιοχές στον αρχαίο αλλά και τον μεσαιωνικό κόσμο.
Σήμερα, η Ρόδος εξακολουθεί να είναι γνωστή για την παραγωγή κρασιού της, αν και σε μικρότερη κλίμακα από την αρχαιότητα. Μερικά από τα πιο δημοφιλή κρασιά που παράγονται στο νησί είναι τα λευκά κρασιά από τις ποικιλίες Αθήρι και Μοσχοφίλερο, καθώς και τα κόκκινα κρασιά από σταφύλια Μανδηλαριά και Αγιωργίτικο.
